Όταν διαγνώστηκε ο διαβήτης μου στην ηλικία των 15, οι γιατροί από τα πρώτα πράγματα που ρώτησαν τους γονείς μου ήταν αν υπήρχε ιστορικό στην οικογένεια και αν είχα κάνει ποτέ πολύ υψηλό πυρετό. Αρνητική η πρώτη απάντηση, θετική η δεύτερη. Όντως στην ηλικία των έξι-επτά πέρασα «μαγουλάδες» και το θερμόμετρο είχε πιάσει τότε 41! Ξεπεράστηκε μεν τότε, αλλά οι διαβητολόγοι είχαν στα χέρια τους ένα «καλό» δεδομένο.
Δε θα μάθουμε ποτέ αν αυτό το 41 ευθύνεται για τη μετέπειτα παρουσίαση του νεανικού διαβήτη, αν δεν είχε καμία σχέση, ή αν υπήρχε η προδιάθεση και στο φούντωμα της εφηβείας έδωσε ένα χεράκι. Αλλά δεν είναι εκεί το θέμα μου.
Φαντάζεστε τώρα τη θέση μου όταν η μικρή μου ανέβασε υψηλό πυρετό. Δε λέω , ποια μαμά δεν ανησυχεί όταν το μικρό της ανεβάζει … θερμοκρασία. Αλλά μερικές φορές αυτό πονάει περισσότερο. Χαζές σκέψεις; Χαζοί συνειρμοί; Ίσως. Αλλά υπαρκτοί.
Το’ γραψα, ξαλάφρωσα, πάω για παιχνίδι. Κάποτε θα τα διαβάζω και θα γελάω…
Έχω ένα παρόμοιο πρόβλημα... πεθερικά, πατέρας σύζυγος με τύπου 2 διαβήτη... προσπαθώ να τον προσέξω το μικρό αλλα μου τα λένε μασημένα οι γιατροί
ΑπάντησηΔιαγραφήτουσ σπορουσ Chia tus exeis dokomasei??
ΔιαγραφήVasia, χωρίς να είμαι γιατρός, δε νομίζω πως η υγεία του μικρού έχει σχέση με το διαβήτης του συζύγου/ πατέρα. Μην ανησυχείς, τουλάχιστον σε μικρή ηλικία. Καλό είναι να προσέχετε βάρος και να έχει δραστηριότητες γιατί έχει αυξηθεί το ποσοστό εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε παιδιά.
ΔιαγραφήΟι σπόροι τί αφορούν;
Και όμως... έχει περάσει ένας χρόνος και κάθε πυρετός -και πιστέψτε με είναι συχνό φαινόμενο με τον παιδικό σταθμό- είναι μεγάλο καρδιοχτύπι...
ΑπάντησηΔιαγραφή