Πριν από μερικά χρόνια κάθε μήνα κατέβαινα κέντρο για να αγοράσω τα αναλώσιμα για το διαβήτη μου. «Μα δεν είναι ταλαιπωρία, αφού μπορείς να τα πάρεις κατευθείαν από το φαρμακείο;!» απορούσαν οι περισσότεροι γνώστες. «Όχι, συμφέρει περισσότερο» τους απαντούσα. Και αλήθεια ήταν. Και μάλιστα δε συνέφερε μόνο εμένα αλλά και το ΙΚΑ. Αυτό βέβαια δε το ομολογούσα γιατί θα με περνούσαν για βλαμμένο.
Μπορεί να είχε λίγη ταλαιπωρία παραπάνω γιατί μετά έπρεπε να πάω στο ΙΚΑ για την επιστροφή χρημάτων αλλά δε μου ήταν πρόβλημα. Άλλωστε σε εμάς στο Βύρωνα η υπηρεσία του ΙΚΑ –ταμεία κλπ- λειτουργεί άψογα. Γιατί όμως το έκανα αυτό; Από τη μια, οι ανάγκες μου σε ινσουλίνη δεν είναι μεγάλες. Με μια συσκευασία περνάω δύο μήνες, μπορεί και παραπάνω. Για να κάνω τις προμήθειές μου από φαρμακείο έπρεπε η συνταγή να γράφει οπωσδήποτε μια ινσουλίνη. Αφού δε τις είχα ανάγκη γιατί να τις πάρω λοιπόν; Και το κόστος της ινσουλίνης όπως γνωρίζετε είναι μεγάλο. Από την άλλη, τα περισσότερα φαρμακεία είναι φωτιά και λαύρα στα παραφαρμακευτικά –βλέπε βελόνες, σκαρφιστήρες, ταινίες. Εγώ παίρνω και παραπάνω ταινίες από αυτές που δικαιούμαι άρα έπρεπε οι προμήθειές μου να γίνονται οικονομικά. Είχα βρει λοιπόν το κατάστημα αυτό και είχα βολευτεί μια χαρά. Μέχρι που κάποια στιγμή μου λένε στο ΙΚΑ ότι αυτά που ήξερα να τα ξεχάσω. Ότι αν δεν έχω συνταγή που να γράφει πάνω ινσουλίνη δε μπορούμε να σου δώσουμε τίποτα. Μα ρε παιδιά, δε τη θέλω τόση ινσουλίνη! Με το ζόρι; Ναι με το ζόρι. Γιατί γκρινιάζεις; Αφού δε την πληρώνεις! Είπα και εγώ να μη γκρινιάζω. Να σταματήσει και η μαμά μου και μετά ο άντρας μου να μου λένε ότι δημιουργώ όλο προβλήματα.
Πλέον, πηγαίνω κάθε μήνα σε γιατρό του ΙΚΑ για αναλώσιμα και αναγκαστικά για ινσουλίνη. Ησύχασα λίγο τη συνείδησή μου γιατί δε γράφω κάθε μήνα και τις δύο ινσουλίνες που χρειάζομαι και από ένα κουτί. Άλλο πάλι αυτό. «Γιατί δε θέλεις και τις δύο ινσουλίνες;» ο γιατρός του ΙΚΑ. «γιατί από τη δεύτερη έχω ακόμα». Πάντα βλέμα με δυσπιστία και συνεχίζει «πόσα κουτιά θέλεις να σου γράψω;». «ένα». «Μόνο;! Να σου γράψω δύο να έχεις». «Μα δε τα χρειάζομαι». «Πάρε να’ χεις! Άλλωστε αυτά δε τα πληρώνεις». «Όχι ευχαριστώ». Είμαι κακός πελάτης τελικά. Επίσης, τις ινσουλίνες που μου περισσεύουν τις δίνω. Από την άλλη έχω βρει ένα φαρμακείο με πολύ καλές τιμές, εξυπηρετικότατα τα παιδιά που το έχουν και έτσι βολεύτηκα και με το οικονομικό του θέματος.
Πρόσφατα μετακόμισα. Μέσα σε όλες τις αλλαγές είπα μήπως βρω ένα καλό φαρμακείο στη γειτονιά μου. Να εξηγήσω το καλό: καλές τιμές, να έχει πάντα αυτά που χρειάζομαι και όχι να χρειάζεται να υπενθυμίζω, να εμπιστεύομαι τον φαρμακοποιό και να υπάρχει μια καλή συμπεριφορά απέναντί μου. Η αναζήτηση εξελίχθηκε σε μεγάλη πίκρα και κατέληξα στο ίδιο. Παρεμπιπτόντως, πρόκειται για το φαρμακείο του Μπάμπη Σειραδάκη, στην οδό Σπύρου Μερκούρη 58, κοντά στη στάση Ευαγγελισμός του Μετρό.
Αξίζει όμως να σας αναφέρω ένα περιστατικό. Πάω σε ένα φαρμακείο, ρωτώ πόσο έχουν οι ταινίες που παίρνω και τους εξηγώ πως έχω νεανικό διαβήτη. Η απάντηση «39 ευρώ με συνταγή ΙΚΑ, 35 ευρώ χωρίς συνταγή». Έπαθα τουλάχιστον κρίση! Ίσως μετά από αυτό το γεγονός να έκανα πράξη την ιδέα του blog. ΑΠΑΤΕΩΝΑΣ! ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ! Να επισημάνω πως στο φαρμακείο που ψωνίζω τώρα τις ταινίες τις παίρνω 33 ευρώ, με ή χωρίς συνταγή.
Και μετά σου λέει το ΙΚΑ έχει μπει μέσα. Ε, όχι δε το δέχομαι . Να κάνετε σωστή διαχείριση και θα τα βρείτε τα λεφτά. Και δεν εννοώ να τα κάνετε πλακάκια με τους φαρμακοποιούς και τις φαρμακευτικές, ούτε να υποκοστολογίσετε τα προϊόντα. Γιατί 7 ευρώ οι ταινίες είναι για γέλια. Είναι σα να με κοροϊδεύεις μες τα μούτρα.
Κάτσε και άκουσε τις ανάγκες των ανθρώπων που έχουν ανάγκη. Δε γίνετε να βλέπεις όλους τους πολίτες με δυσπιστία. Λάθος βάση. Αν ένας άνθρωπος έχει διαβήτη, έχει διαβήτη πάει και τελείωσε. Αυτό δυστυχώς δε πρόκειται να αλλάξει. Είναι δυνατόν να του κάνεις τερτίπια; Και αν τον αναγκάσεις να σταματήσει να φροντίζει τον εαυτό του χάρη οικονομίας του ταμείο, γνωρίζεις τον οικονομικό αντίκτυπο των επιπλοκών του διαβήτη για το ταμείο; Αμ, δε το γνωρίζετε, γιατί διαφορετικά δε θα κοροϊδεύατε…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου