Μια από τις σκέψεις που αναπόφευκτα γύριζαν επίμονα στο κεφάλι μου -και νομίζω πως πάντα θα γυρίζουν- είναι αν στο παιδί μου θα παρουσιαστεί νεανικός διαβήτης όπως και σε μένα. Το έψαξα λοιπόν και σας παρουσιάζω τα δεδομένα που έμαθα.
Η πιθανότητα να παρουσιάσει ένα παιδί νεανικό διαβήτη αν έχει η μητέρα του είναι 3%. Αν τώρα έχει ο πατέρας του, η πιθανότητα αυξάνεται στο 6%. Τα νούμερα αυτά από μόνα τους είναι παρήγορα, πρώτον γιατί είναι πολύ μικρά νούμερα, δεύτερον γιατί εγώ είχα στο κεφάλι μου πολύ μεγαλύτερο ποσοστό, τύπου 50%. Γίνονται όμως ακόμα καλύτερα αν σκεφτείς ότι η πιθανότητα να μην εμφανίσει διαβήτη είναι 97%.
Υπάρχει ένας έλεγχος που γίνεται για την προδιάθεση του παιδιού να εμφανίσει διαβήτη. Το τεστ αυτό ουσιαστικά μετρά αντισώματα. Αν στο παιδί έχουν αρχίσει να καταστρέφονται κάποια κύτταρα – β-κύτταρα - παραγωγής ινσουλίνης τότε αρχίζει και αναπτύσσει αντισώματα και αυτών είναι που εξετάζουμε την ύπαρξή τους. Έτσι, αν μετρήσουμε στον έλεγχο αντισώματα τότε το παιδί έχει προδιάθεση για διαβήτη αν όχι δεν υπάρχει η προδιάθεση.
Αυτό σε πολύ γενικές γραμμές. Γιατί δεν ξέρεις πότε, σε ποια ηλικία θα αρχίσει η πορεία μείωσης των β-κυττάρων. Επίσης αν εντοπισθούν αντισώματα αυτό δε σημαίνει πως η πορεία είναι μη αναστρέψιμη. Έτσι με τον έλεγχο αυτό υπάρχει ο κίνδυνος αφενός στην ηλικία που γίνεται να μην έχει ξεκινήσει η διεργασία εμφάνισης της νόσου άρα να μην υπάρχουν αντισώματα και να ξεκινήσει σε μεγαλύτερη ηλικία, αφετέρου να παρατηρηθούν κάποια αντισώματα αλλά να μη εξελιχθεί και το παιδί να μην εμφανίσει ποτέ διαβήτη.
Αλλά το σημαντικότερο για μένα είναι «μπορείς ως γονέας να διαχειριστείς σωστά το αποτέλεσμα;». Εντάξει, το πιο εύκολο είναι το αποτέλεσμα να βγει αρνητικό –δεν υπάρχουν αντισώματα. Σου φεύγει ένα βάρος, χαλαρώνεις. Προσωρινά όμως, γιατί που ξέρεις τι μπορεί να γίνει στη συνέχεια; Για σκεφτείτε όμως να βγει θετικό; Θα μπορέσεις να κρατηθείς στο ύψος των περιστάσεων και να μη φρικάρεις με τη σκέψη ότι στο μέλλον το παιδί σου θα παρουσιάσει διαβήτη; Δύσκολο. Ή μάλλον ακατόρθωτο. Άσε που μπορεί να είναι πλασματικό και κάποια στιγμή να αλλάξει. Επιπλέον, δε μπορείς να κάνεις τίποτα να το αποτρέψεις από το να συμβεί. Κατά καιρούς έχουν ακουστεί διάφορα αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: έτσι και εμφανιστεί δεν αποτρέπεται.
Να μου πεις, σωστή διατροφή. Έτσι κι αλλιώς οφείλεις ως γονέας το παιδί σου να έχει μια καλή ισορροπημένη διατροφή, δε χρειάζεται να φοβάσαι τον διαβήτη.
Γι’ αυτό το καλύτερο είναι να σκεφτείτε το 97% και να μείνετε δυνατοί προσφέροντας τη φροντίδα και την αγάπη που τόσο πολύ έχει ανάγκη ένα παιδί.
Ευχαριστώ πολύ την παιδίατρο Ανδριανή Βαζαίου για την πολύτιμη βοήθεια και συμπαράστασή της.
Η κα Βαζαίου είναι παιδίατρος, αναπληρώτρια διευθύντρια Α' Παιδιατρικής Κλινικής και υπεύθυνη του Διαβητολογικού Κέντρου στο Νοσοκομείο Παίδων Π. & Α. Κυριακού.
Φωτογραφία: neurotalk.blogspot.com
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου