Μέσα σε όλο αυτό τον πανικό που ζούμε τα τελευταία χρόνια με την ανεργία να έχει χτυπήσει κόκκινο, μία είναι η μεγάλη μου προσωπική φοβία. Να μείνω χωρίς ασφαλιστική κάλυψη. Το κόστος αντιμετώπισης του διαβήτη είναι απλά απαγορευτικό. Φάρμακα, ταινίες μέτρησης, βελόνες, εξετάσεις. Δε θέλω ούτε καν να σκέφτομαι την πιθανότητα να χρειαστεί να νοσηλευτώ ή την πιθανότητα επιπλοκής.
Σύμφωνα με τους προσωπικούς μου υπολογισμούς, το ετήσιο κόστος της αγωγής είναι κάτι παραπάνω από 2800 ευρώ. Βλέπετε η ανάγκη μου σε ινσουλίνη δεν είναι τόσο μεγάλη. Για τον ετήσιο έλεγχό μου μπορώ να σκεφτώ τουλάχιστον 500 ευρώ το κόστος. Αν λοιπόν έχεις διαβήτη, έχεις μείνει χωρίς εργασία και χωρίς ασφαλιστική κάλυψη, απλά δε γίνεται να ανταπεξέλθεις. Όταν τώρα έχεις και οικογένεια, το κόστος μετακυλείται και επηρεάζει όλη την οικογένεια. Δύσκολα χρόνια για ασθένειες, πόσο μάλλον για χρόνιες ασθένειες.
Μέσα σε αυτή την προσωπική μου φοβία, η οποία πιστεύω πως είναι υπαρκτή σε κάθε άνθρωπο της ελληνικής κοινωνίας και πραγματικότητας απλά κάθε φορά αλλάζει μορφή και πεδίο βαρύτητας, διαπιστώνω πως το αίσθημα αλληλεγγύης και συσπείρωσης μεγαλώνει. Στη γειτονιά μου έχουμε ένα κοινωνικό φαρμακείο που μετά λύπης μου διαπιστώνω πως έχει «πολύ δουλειά». Όμως έχει και «πολλούς ανθρώπους» που προσφέρουν φάρμακα από το περίσσευμά τους.
Σε αυτά έρχεται να προστεθεί και η ιδιωτική πρωτοβουλία. Θέλω με πολύ χαρά να σας παρουσιάζω το πρόγραμμα «Προσέχω το διαβήτη μου» το οποίο αφορά τη βοήθεια ανασφάλιστων ασθενών με διαβήτη. Συγκεκριμένα, 5.000 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 έχουν τη δυνατότητα να πραγματοποιήσουν τον πλήρη εργαστηριακό έλεγχό τους!
Πιο συγκεκριμένα, κοινωνικά ιατρεία δέχονται τους ανασφάλιστους ασθενείς και έχουν τη δυνατότητα να συνταγογραφήσουν τις εξετάσεις. Οι εξετάσεις γίνονται στα διαγνωστικά κέντρα της Βιοιατρικής χωρίς καμία απολύτως οικονομική επιβάρυνση του ασθενούς.
Δείτε εδώ τα συνεργαζόμενα Κοινωνικά και Δημοτικά Ιατρεία
Το πρόγραμμα υλοποιεί το Δίκτυο Ενεργών Πολιτών και Υπεύθυνων Οργανισμών QualityNet Foundation με την ευγενική υποστήριξη της εταιρείας Novartis και με την αιγίδα της Ελληνικής Ενδοκρινολογικής Εταιρείας και την αιγίδα της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας.
Παρακολουθώντας τη συνέντευξη τύπου για την έναρξη του προγράμματος, οι 2 επιστημονικές εταιρείες που έχουν δώσει τις αιγίδες τους δεσμεύτηκαν ότι διατίθενται να αναλάβουν τους ανασφάλιστους ασθενείς των οποίων οι εξετάσεις μπορεί να βγουν προβληματικές. Και όλοι έχουμε κατά νου τι μπορεί να σημαίνει «πρόβλημα στα νεφρά» και τα περί διαβητικής νεφροπάθειας.
Δε μπορώ να σκεφτώ καλύτερο τρόπο συνεργασίας μεταξύ φορέων και ιδιωτικής πρωτοβουλίας πραγματικά. Ας προωθήσουμε το πρόγραμμα με τη σειρά μας για να φτάσει σε όλους όσους το έχουν ανάγκη και να επωφεληθούν αυτού. Γιατί ο «διαβήτης μας» έχει αυτό το «κουσούρι». Θέλει την προσοχή μας και δυστυχώς αυτή μερικές φορές κοστίζει περισσότερο από το να ζυγίσεις ή να υπολογίσεις ένα ισοδύναμο υδατανθράκων. Οι εξετάσεις μας είναι σημαντικές και αλίμονο αν τις αμελήσουμε. Είπαμε, θέλει την προσοχή μας ο άτιμος…
Στο Ζωή Ζάχαρη εδώ θα είμαστε και θα ρίχνουμε μια ματιά στην εξέλιξη και την πορεία του και ευχόμαστε να εξελιχθεί σε τόσο καλό όσο υπόσχεται το πρόγραμμα «Προσέχω το διαβήτη μου».
Το μόνο τώρα που χρειάζεται σε έναν ανασφάλιστο ασθενή, και όχι μόνο, είναι μέσα σε όλα τα προβλήματα να βρει το κουράγιο και τη διάθεση να ασχοληθεί με την υγεία του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου