Σήμερα, η ιστορία που θα σας πω δε φορά την προσωπική μου ζωή. Ή τουλάχιστον, όχι άμεσα. Αφορά όμως τη ζωή της Άννα Μαρίας με την οποία έχουμε πολλά κοινά να μοιραστούμε, να συζητήσουμε, να παλέψουμε. Οι δυο μας και μαζί σας. Διαβήτης είναι η πρώτη λέξη, νεανικός η δεύτερη, εγκυμοσύνη η τρίτη, ή πόθος για παιδί αν και έχοντας χρόνιο νόσημα, περιφραστικά.
Να μη σας τα πολυλογώ. Η Άννα Μαρία είναι μια κλασική περίπτωση ανθρώπου με νεανικό διαβήτη. Από τα δέκα της προσπαθεί. Με ενέσεις, με μηχανάκια, με γιατρούς, με εξετάσεις, με συνεχή προσπάθεια. Άλλοτε καλά, άλλοτε όχι τόσο καλά. Τώρα όμως στα 27 θέλησε να γίνει μητέρα και όσο και αν είχε συμβιβαστεί με το διαβήτη της με το δικό της τρόπο κατάλαβε πως δεν ήταν ο ιδανικός για να γίνει η επιθυμία πραγματικότητα. Μετά τη δεύτερη αποτυχημένη εγκυμοσύνη της και με μεγάλη λύπη, θυμό και φόβο ταυτόχρονα πως δε θα μπορέσει να τα καταφέρει, έπεσε πάνω στο Ζωή Ζάχαρη.
Από την πλευρά μου πιστεύω πραγματικά πως θα τα καταφέρει. Θέλει όμως προσπάθεια. Η Άννα Μαρία είναι διατεθειμένη να προσπαθήσει και καλώ όλους μας να τη βοηθήσουμε. Από όλες τις πλευρές. Ψυχολογικά, ενημερωτικά, να ανταλλάξουμε εμπειρίες, να γελάσουμε με τους εαυτούς μας και να ανταλλάξουμε μπράβο γιατί προσπαθήσαμε. Γιατί αυτή η παλιο (για να μη πω τίποτα πιο απρεπές) γλυκοζυλιωμένη χρειάζεται να κατέβει. Να κατέβει αρκετά ακόμα και για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον φιλόξενο για το μωρό της Άννας Μαρίας.
Στο Ζωή Ζάχαρη και με τη βοήθεια όλων των φίλων, διαδικτυακών και μη, θα πορευτούμε μαζί με την Άννα Μαρία για να βοηθήσουμε την ίδια και όποια άλλη «Άννα Μαρία» που χρειάζεται ενημέρωση, προτροπή, βοήθεια. Πιστεύω πως αξίζει, εσείς;
Άννα Μαρία, ετοιμάσου. Βγάλε ζυγαριές, βγάλε τεφτέρια για μαθήματα ισοδυνάμων και υδατανθράκων, προμηθεύσου μεγάλες ποσότητες σε ταινίες μέτρησης και… ξεκινάμε!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου